Voor blonderen naar de rechtbank?
Heeft u ook mooie bruine haren maar vindt u het toch tijd voor iets nieuws? Dat dacht de eiser in deze zaak ook. Na een lange tijd met bruine haren was het tijd voor een assige coupe. Althans dat was het idee…
Op 19 september 2020 maakte de eiser van deze zaak een afspraak bij de kapper. Om bruine haren blond te maken moet je even geduld hebben want dat lukt niet in 1 keer. De eiser had na de eerste kappersbeurt niet de gewenste kleur en gaat over op bleaching (met een waarschuwing door de kapper dat het best intens is).
Die behandeling op 21 november werd de nachtmerrie voor iedere vrouw. De haren van de eiser vielen uit, het verkleurde op de verkeerde manier en het dunde uit. Na het haar te bekijken heeft de gedaagde een e-mail gestuurd op 8 december met daarin een welgemeend excuus en de toezegging het bedrag van de behandeling terug te storten plus de volgende afspraken:
- Olaplex salonbehandeling 2x per maand
- 1 à 2x per maand knippen
- Langzaam de haarkleur opbouwen tot het gewenste resultaat behaald is
- Verzorgingsproducten voor thuis om je haar zo snel mogelijk in goede staat te krijgen
Plus een jaar lang na die herstellingsfase kleuren en knippen cadeau.
De eiser reageerde een e-mail daarop met het feit dat ze akkoord ging als de gedaagde bedoelde dat het jaar gratis knippen en kleuren wel inclusief Olaplex-bescherming is. Waarop de gedaagde instemde en ze zo de afspraak hebben gemaakt.
De uitvoering van de herstelafspraken
Het jaar erna heeft de gedaagde het haar van de eiser geknipt tot een lengte van 20 cm ter uitvoering van de herstelafspraken. Ook kreeg de eiser verzorgingsproducten mee voor thuis en verfde de de kapper haar haren iedere tien weken naar een platinum blond eindresultaat.
De gedaagde heeft de eiser ondertussen een paar keer verteld dat zij de gebruiksaanwijzing goed moet volgen en de normale hoeveelheid moet gebruiken.
De eiser wil een nieuwe afspraak maken om te knippen en te verven maar de gedaagde wil eerst een snelle afspraak maken om het haar even te checken. Die afspraak heeft de eiser geannuleerd door een voorgevoel van machtsmisbruik en geeft aan dit eerst willen te overleggen met haar advocaat. Ondertussen laat de gedaagde weten geen behandelingen uit te voeren tot beoordeling van haar haren heeft plaatsgevonden.
Op 2 maart 2022 laat de eiser haar haren knippen en verven bij een andere kapsalon. 3 weken erna is de eiser langs de gedaagde geweest om haar haren te laten beoordelen. Op 12 april 2022 heeft de gedaagde een e-mail gestuurd met daarin het feit dat zij zou stoppen met de herstelfase en begint aan het jaar gratis knippen en verven omdat het gewenste resultaat behaald is. Ook laat de kapper weten dat door het bezoek aan een andere kapsalon zij de huidige afgebroken haren niet voor haar rekening kan nemen.
De eiser reageert hier boos op en laat weten dat ze de herstelafspraken wil omzetten in vervangende schadevergoeding.
Naar de kantonrechter
De eiser vordert dat de kantonrechter bij uitvoerbaar bij voorraad te verklaren vonnis gedaagde hoofdelijk veroordeelt tot betaling van
– 418,66 euro te vermeerderen met wettelijke rente vanaf 17 januari 2022
– 22.096,20 euro te vermeerderen met wettelijke rente vanaf 11 mei 2022
– De proces- en nakosten, te vermeerderen met wettelijke rente vanaf 2 weken na het vonnis.
Tussen partijen is niet in geschil dat de Herstelafspraken uit twee fasen bestonden. Fase 1 was de herstelfase en de tweede fase bestond uit het extra servicejaar.
Er is een meningsverschil tussen de partijen. De eiser zegt dat bij het maken van de afspraken het doel een resultaatsverplichting inhield terwijl de gedaagde van mening is dat het een inspanningsverplichting betrof. Natuurlijk had de eiser gerekend op een door haar gewenst eindresultaat. Ik bedoel: hoe erg valt het tegen als je naar de kapper gaat met je fotootje van Google en de kapper maakt jouw coupe niet exact hetzelfde als op dat plaatje.. (auw). Terwijl de gedaagde kijkt vanuit een inspanningsplicht. Ieder haar heeft een ander resultaat, want ieder haar is en reageert anders, ook heb je te maken met externe factoren. De eiser had wel mogen verwachten dat de gedaagde zou blijven werken tot hersteld haar van 50 cm lang bij gemiddelde haargroei.
De periode van 50 maanden (1 cm per maand) was nog niet afgerond toen de kapper stopte, wat dus betekent dat de gedaagde haar verplichtingen uit de herstelfase niet volledig is nagekomen.
In januari lieten beide partijen weten dat na een zitting ze nog geprobeerd hebben om samen een oplossing te vinden maar dat niet gelukt is.
De gedaagde had volgens de kantonrechter geen goede reden om de herstelafspraken te beëindigen. Dat de eiser ondertussen bij een andere kapsalon is geweest is niet chill en kan ook zeker invloed hebben op het resultaat van haar haren. Maar dit is geen reden om de stekker (van de föhn – ik bedoel van de herstelfase) eruit te trekken. Ook hadden ze niet afgesproken dat de eiser niet naar een andere kapper mocht. De gedaagde liet een maand later weten dat zij de herstelafspraken niet meer na wil komen omdat de herstelfase zou zijn afgerond. Maar dat is niet zo, hierom stelt de kantonrechter vast dat de gedaagde vanaf 12 april 2022 in verzuim is.
Hoeveel schadevergoeding?
De gedaagde is in verzuim, nu moet worden beoordeeld wat de waarde is van de resterende schadevergoeding. Er zijn in de herstelfase 17 maanden verstreken en aangezien ze rekenden met 50 maanden resteren er nog 33 maanden. Dan kom je uit op de volgende berekeningen.
Een knipbeurt kost 71,00 euro en ze had recht op 1 à 2 knipbeurten per maand: (71,00 x 1,5 = 106,50 per maand x 33 maanden) = 3.514,50 euro aan knippen.
Voor de Olaplex-behandelingen moet 37,50 euro per keer worden gerekend, en dat dan 2x per maand, gedurende 33 maanden – 2.475,00 euro.
Omdat de kapper uitgaat van 4x per jaar kleuren (geen bleaching afgesproken) komt het kleuren op 1.166,00 euro.
Voor de aan te schaffen verzorgingsproducten komt de berekening op 2.475,00 euro.
En tot slot voor het ‘extra servicejaar’ 858 euro.
Billijkheidscorrectie wegens ‘eigen schuld’
De kapper voelde zich blijkbaar erg schuldig en heeft de vrouw uit goede wil veel toegezegd zonder zich te realiseren wat dat allemaal zou kosten. De vrouw zelf had een flink risico genomen, ook na waarschuwing door de kapper – kleuren en bleachen in deze mate is nu eenmaal schadelijk voor het haar. Daarom hoefde de kapper ‘maar’ 75% van deze kosten te vergoeden. Dat komt dan op een bedrag van 7.866,38 euro. Daar komt nog wel een inflatiecorrectie van 2,0675% bovenop.
Moraal van het verhaal
Luister naar de kapper, je kunt ook te veel willen veranderen aan je haarkleur. En voor de kapper: zeg niet zomaar teveel toe uit schuldgevoel.
Deze blog is geschreven door Julia Struik, meeloopstagiaire, (Havo 4 CSG Prins Maurits Middelharnis). De aanleiding was deze uitspraak van de Amsterdamse kantonrechter.